Σκάσαν τα στάχυα, ο αντίχειρας σφίγγονταν
και λέξεις τρέφαν τα αυτιά
σωρός γίναν οι λίθοι από οργισμένες παλάμες,
κι ανοιχτά μάτια χόρευαν το σκοτεινό τους εκτροφείο
γυροβολούσαν τ' ανάθεμα.
Εγχειρίδιο του νου το καθήκον
κι έσφαζε αμνους.
Η ηρεμία, η απλότητα έπρεπε να είχαν δόνηση πρωτόγνωρη
πιο γρήγορα τα πόδια απ' τα φτερά να στραγγίξουν την είδηση από πάνω τους
σε κείνους που τους μπόλιασαν με σύγχρονη ευρωπαϊκή φαρμακευτική αγωγή
και κορώνες.
Κανείς δεν μάζεψε τα στάχυα εφέτος
χύθηκε το σιτάρι στη γη του.
Δεν άδειαζαν τα δάχτυλα,
κουνούσαν πάνω στη ζωή τους σύμβολα που γυάλιζαν
και κείνη σφάλιζε τα μάτια
δεν άντεχε τέτοια λάμψη.
Ο αρμακάς φαντάζει σύγχρονο γλυπτό του σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.