Στο βάζο άσπρη καμέλια
πλαστική.
Τη σιγουριά τους, βιαστικοί,
φορούσαν
στην εντέλεια
στόχοι κουφοί.
Χωρούσαν
και γιόρταζ’ η αφέλεια.
Αψεγάδιαστα.
Τα’ φτανες κι ήταν άπιαστα,
λοιπόν.
Ούτε ρωγμή, τυχόν,
δε ζούσε
κι αχορτάριαστα
ο καιρός
κυλούσε
πάνω από «θέλω» αβράδιαστα.
Τέλεια.
Της χαράς συντέλεια,
συντριβή.
Στην εμβέλεια,
αν η ζωή, αμέλεια,
πες τη στιγμή ακριβή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.