Το τέλος του ταξιδιούΞερνούν στην Ελευσίνα τα φουγάρα,
της Περσεφόνης τέφρες. Μια βροχή,
δε λέει να γυρέψει ανακωχή.
Volkswagen, Citroen και Grand Vitara
την Ιερά βρωμίζουνε τη στράτα,
με λάδια και με φρένων μολυβιές.
Πρησμένα λέσια, Shell, ισχνές ελιές
και στα ρηχά κονσερβοκούτια <<ΤΡΑΤΑ>>,
σαϊτεύουν τη Μητέρα. Στη θαμπάδα,
καβάλα στ΄άλογο του ο Περικλής,
μιας ειμαρμένης άθυρμα τυφλής,
ανάβει στο κροτάφι του λαμπάδα.
Μπροστά μας πόρνη απλώνεται η Αθήνα,
χωράφι πετρωμένο και αργό.
Ξεφλούδισε σαν θέλεις ένα αυγό,
τι με κοψε μια λόρδα Κατερίνα.
Μελαγχολία σέρτικη. Βραδιάζει
στις δόλιες μας καρδιές. Δεν ωφελεί,
να σκέφτεσαι συνέχεια το κελί,
που ορθάνοιχτο προσμένει μας στο Γκάζι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.