Θεόδωρος Σαντάς- Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

 

Μιλούσαμε για Σωκράτη κι  Αριστοτέλη

για της «Ψυχής την Αθανασία»

κι ήταν στεντόρεια η ανταπαίτηση  της φωνής

στην ίαση της επιδημίας  της χώρας

απ’ το απείκασμα  του ανήθικου

ν ’ανατρέξουμε  στη σοφία του Έλληνα

μέσα απ’την αποκαλυπτική  των αιώνων.

Κι ας αφήνει αλαλαγμούς 

στη λιμνοθάλασσα ο πόνος

στην ανάδυση της αλήθειας

κι ας ολοφύρεται για την έξοδο  «ο Ποιητής ».

Μιλούσαμε στον ίσκιο των φεγγαριών

με της φιλοσοφίας το μύστη

και τα μάτια του άστραφταν

κι ήταν μια κατήχηση για μας τους αμύητους

να προσεγγίσουμε  τη «Μιμητική του Θεού»

κι ήταν  αρχή και πιστεύω του

πως τούτος ο τόπος έχει ανάγκη

την ηθική της φιλοσοφίας του Έλληνα

να ξαναπεράσει στο φως.

Βουλιάζουμε ανελέητα

κι ο Οδυσσέας εγκλωβισμένος

στη σαγήνη  της  Κίρκης

πλημμυρισμένος  μ’αρώματα

δεν προθυμοποιείται να οδηγήσει

τους συντρόφους του στην Ιθάκη.

Ως πότε θα μένουμε

στη διαλογιστική της αδράνειας

και θ’ αναγορεύουμε καίσαρες

τους θηλυφανείς και τους άεργους ;

Ως πότε θα μας κρατά εγκλωβισμένους

το λειψίφως των αδαών και των ανιστόρητων ;

Ως πότε  της αρχαιογνωσίας  φιλόσοφε

ως πότε;