Της συννεφιάς το μπλόκο θε να σπάσω,
μ΄ ένα σαθρό, χωμάτινο σκαρί.
Από την ακεφιά έχω φθαρεί
τόσο γερά που τίποτα να χάσω
δε βρίσκεται. Τρύπια μονάχα χέρια.
Όλο το βιός ξοδεύτηκε στραβά.
Τα χρόνια μου καματερά ζαβά,
μ΄ ανέβασαν στης Ύλης τα μαδέρια,
ανοίγοντας το στόμα πέντε πήχες,
να λάβουν με το ζόρι μερτικό.
Κακό μου λαχε πρώτο αφεντικό,
γονείς είχε το δεύτερο Λαπίθες.
Μα τώρα πια τα ψέματα τελειώνουν.
Η ταν η επί τας. Φιλί χλωρό,
δίνω της μοίρας και αναχωρώ
για κει που οι Κτηνοτρόφοι καλιγώνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.