Ποιήτρια του αχανούς και του απέραντου
είσαι ένας ανθός της αγάπης
ένα θυμίαμα από θυμάρι
στης Χαλκιδικής τ’ακρωτήρια
είσαι ένας ίσκιος του ήλιου
δίχως κηλίδες στο βλέμμα του
μια πλάγια τομή του κώνου
με τις εστίες της έλλειψης
σε δυο άστρα της νόησης
με δυο σταυρουδάκια των Μακεδόνων.
Το άθροισμα των αποστάσεων των δικών μας
απ' τις εστίες της ποίησής μας
είναι σταθερό, έτσι που στο τέλος
δε μου χρωστάς,δε σου χρωστώ
μα όλα τα χρωστάμε στην ποίηση
μια βραδιά που όλα θα έχουν πανσέληνο
ουρανός ,πρόσωπα,καρδιές και ποίηση.
Μια δεύτερη παρουσία δική μας
σ 'ένα ουράνιο κύκλο
που δεν μπορώ να προσδιορίσω.
Οι ουράνιες συντεταγμένες μας
ακόμα δε βρήκαν το στίγμα τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.