Αδερφές μου, δε λυπάστε
που κι απόψε ακολουθώ
τη ζωή σας;
Τόσο γλυκό είναι να περνώ
δίχως λέξεις
στους σκοτεινούς δρόμους του κόσμου –
στους λευκούς δρόμους των σκέψεών σας –
τόσο γλυκό το αίσθημα
μιας μικρής σκιάς
στην όχθη του φωτός –
τόσο γλυκιά η συντριβή
της σιωπής στην καρδιά
όπως η πιο μυστική ζωή
βαδίζει μονάχα ακούγοντας τις ψυχές σας –
μόνο κλέβοντας
με τα μάτια ακίνητα
την ψυχή των πραγμάτων –
που κι απόψε ακολουθώ
τη ζωή σας;
Τόσο γλυκό είναι να περνώ
δίχως λέξεις
στους σκοτεινούς δρόμους του κόσμου –
στους λευκούς δρόμους των σκέψεών σας –
τόσο γλυκό το αίσθημα
μιας μικρής σκιάς
στην όχθη του φωτός –
τόσο γλυκιά η συντριβή
της σιωπής στην καρδιά
όπως η πιο μυστική ζωή
βαδίζει μονάχα ακούγοντας τις ψυχές σας –
μόνο κλέβοντας
με τα μάτια ακίνητα
την ψυχή των πραγμάτων –
Αδερφές μου, αν δε λυπάστε –
εγώ θα ακολουθώ κάθε βράδυ
τη ζωή σας
ατενίζοντας ένα νυχτερινό ουρανό
που μέσα του δύο λευκά άστρα οδηγούν
ένα τυφλό αστεράκι
στην αγκαλιά της θάλασσας.
εγώ θα ακολουθώ κάθε βράδυ
τη ζωή σας
ατενίζοντας ένα νυχτερινό ουρανό
που μέσα του δύο λευκά άστρα οδηγούν
ένα τυφλό αστεράκι
στην αγκαλιά της θάλασσας.
Το Κόσκινο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.