Μούσα, στη λύρα μη ζητάς παιάνες να κουρντίσεις,
μήτε πυρρίχιους χορούς, μήτε μελένιους φθόγγους.
Την πίκρα μου έλα κι εσύ κοντά μου να θρηνήσεις
και πλέξε μες στους στίχους μου του πόνου μου τους βόγγους.
Γιατί, θαρρώ, όλα γύρω μου, μπρος σε φαράγγι μαύρο
σαν του Ζαλόγγου το χορό τα βήματά τους πάνε
κι εγώ τους παίζω αμέριμνα παθιάρικο και λαύρο
σκοπό, που εκείνοι πέφτοντας τον σιγοτραγουδάνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.