Νικόλαος Συρράκος- Το παιχνίδισμα των σύννεφων

Το παιχνίδισμα των σύννεφων

Εάν βρεθείτε κάποτε μονάχοι να γυρνάτε
χαμένοι μες στην άβυσσο που η σκέψη σας πλανάται
ακούστε με – το βλέμμα σας στον ουρανό γυρίστε
τα σύννεφα σας γνέφουνε, μη φεύγετε, καθίστε.

Κοιτάξτε τα πως τρέχουνε στου ουρανού το θόλο
μ’ αφρό κυμάτων μοιάζουνε – πείτε μ’ ονειροπόλο.
Μα ξάφνου σχήμ’ αλλάζουνε, σαν άσπρα άτια τρέχουν
καλπάζουν σαν τον άνεμο τη Γη σαν περιτρέχουν.

Κι αν μείνετε ώρ’ αρκετή, ως θαύμα θα το δείτε
τα σύννεφα θα μοιάζουνε μ’ ότι εσείς σκεφτείτε
αφού στ’ αλήθεια βλέπουμε μονάχα ότι ποθούμε
κι αόμματοι αντικρίζουμε εκείνα που αγνοούμε.