ΤΟ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΏρα κοιτάζω την παλιά φωτογραφία σου.
Το κάδρο κρατά ακίνητη μια στιγμή,
σαν αιχμάλωτο που πέταξε τα όπλα του και παραδόθηκε,
όταν η μάχη ακόμα μαίνεται τριγύρω μου κι εντός μου.
Τότε το κάδρο γίνεται φυλακή.
Η στιγμή δραπετεύει.
Διαπερνά την κορνίζα συναντώντας κι άλλες στιγμές
και βλέπω αίμα ν' απλώνεται πάνω στον τοίχο.
Το ποίημα θα γίνει και πάλι σφουγγάρι να το μαζέψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.