Ομολογία (μιας ισοβίτισσας) - Βάλια Καραμάνου

Ναι . Είμαι γυναίκα σκοτεινή . Ψάχνω να βρω την ευτυχία και όταν τη βρω ξεσηκώνομαι να δω αν μπορώ να την ξαναχάσω .

Ακόμα βλέπω τα γλυκά σου μάτια , πελώρια να με κοιτούν ξαφνιασμένα αγάπη μου! Ήσουν ακριβοθώρητος τότε και μόνη εγώ έγινα η εκλεκτή σου . Έλξη ή μοίρα; Διαβολικές δυνάμεις που περιπαίζουν τους ανθρώπους ;

        Αγαπηθήκαμε τρελά , ολοκληρωτικά. Ήμουν ερωτευμένη τόσο που έκλαιγα . Η ερμητικά κλεισμένη καρδιά μου άνοιγε ξανά…

        Ναι , σ’ αγαπούσα. ¨Ήσουν όμορφος  , νέος με πελώρια μάτια όλο αποφασιστικότητα . Με τύλιγε η αγάπη σου ζεστά και σταθερά , με τύλιγε το ερωτικό αγκάλιασμά σου , έπεφτα από γκρεμούς και πάλι ανέβαινα στ’ αστέρια. Πέθαινα και ανασταινόμουν …

        Σ’ αγαπούσα ακόμα και όταν έγινες δεσποτικός μαζί μου , όταν στο μυαλό σου μπήκε σκοτάδι… Κλείστηκες στην φυλακή σου σαν ζηλιάρικο παιδί. Μισούσες τον εαυτό σου , μισούσες και μένα , αλλά δεν μπορούσες να το ξεπεράσεις , ούτε να το αφήσεις να σε κυριεύσει .

        Έτσι , σε σιγότρωγε το σκουλήκι της αμφιβολίας μέσα σου ύπουλα. Με μισούσες , με αγαπούσες παράφορα… Μέσα σου πέθαινες καλέ μου , έλιωνες κάθε μέρα από τον δαίμονα που σε είχε κυριεύσει .

        Έτσι κι εγώ , από αγάπη σε έσωσα. Από αγάπη σε κοίταζα όπως κοιμόσουν άγγελε μου και σου έλιωσα το κεφάλι με τον λοστό που είχα βρει στην αποθήκη… Έπεσες γλυκά , όπως άλλοτε, στα χέρια μου πληγωμένε μου άγγελε. Σε κράτησε γλυκά , σε φίλησα στο ματωμένο στόμα , σε κάθε εκατοστό του κορμιού σου , που ήταν και δικό μου κορμί. Ήθελα να το έχω δικό μου για πάντα. Τι να έκανα; Το έκοψα σε πολλά κομμάτια και το φύλαξα σε μέρος ιερό…

        Ω, ήταν δύσκολο πολύ. Βουτηγμένη στο αίμα και στα δάκρυα έκοβα – έκοβα ως το τελευταίο δάχτυλο , ως το τελευταίο αυτί. Έκλαψα πολύ άγγελε μου κρατώντας τα μέλη –φυλαχτά σου στην αγκαλιά μου.  Ήταν η «θεία κοινωνία» , συγχώρεση για ό,τι έκανα. Ήταν ο γάμος μας , η ένωσή μας.

        Είμαι αθώα , δεν έκανα έγκλημα. Σε έσωσα αγάπη μου και σώθηκα και γω μαζί σου…

Σ’ αγαπώ

Με περιφρονώ                   

Καληνύχτα….

Από τη συλλογή Διηγημάτων της Βάλιας Καραμάνου "Το Πηγάδι", εκδόσεις Γαβριηλίδης