«Εσκίσθην μητέρα» Μητέρα εσκίσθην την σήμερον μέρα
απώλεσα θέσεις τον θώκο τιμής
ακάνθους οι κλάδοι ματώσανε δέρμα
απώλεσα χρόνο αγόνου γραμμής
Παιδί μου σκεφτόμουν πολύ όλη μέρα
το άλμα ζωής ευκαιρίας δοθείσης
φόβος ασύλληπτος μεγάλη πρεμιέρα
πόνος επίφοβος στη κορφή αν ανθίσεις
Μητέρα εσκίσθην μετά πόνου και φόβου
τα έδωσα όλα με το πάθος που έχω
λαχταρούσα πρεμιέρα ανοιχτή η αυλαία
και τα φώτα να μπαίνουν εκεί που δεν έχω
Κορούλα μου ξέρω γνωρίζω εκ πείρας
δεν σε θέλουν οι μοίρες με αυλαία κλειστή
το μέλλον οικτρό με κλεισμένας τας θύρας
παράσταση λίγη σκοτεινή η σκηνή
Μητέρα εσκίσθην χρόνια τώρα με ρόλους
αναρτήθησαν πόδες με ψυχή ομφαλία
γονάτισαν μέλη με αγάπη για όλους
περισπούδαστα χρόνια κορασίς και τιμία
Κορούλα εξαίρω την σπουδαία σου τόλμη
κάπως έτσι θυμάμαι τα δικά μου τα χρόνια
λάκτιζα χρόνο που δεν λάκτισε τόλμη
κρατώντας καθάρια τα λευκά μου σεντόνια
Μητέρα εσκίσθην στην γιορτή της προόδου
εισάκουσα θέσεις αντιστρόφου ροής
εδιώχθην πλειστάκις στην φορά της ανόδου
και χρόνος μου δίδαξε την αξία στιγμής
Γλυκύτατη κόρη του καθρέφτη παιχνίδισμα
πως διήλθαν τα χρόνια από πύλες ρυτίδων
τελικά συμβουλές χωρίς λίγο αντίκρισμα
ψαλιδίζουν κρυφές προεκτάσεις ελπίδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.