Λόγια πέταξαν ψηλά
Λόγια πέταξαν ψηλάσ'απόμερα λημέρια...
βρήκαν εκεί παρηγοριά
μες στα δικά σου χέρια.
Ενθύμιση έγινε η μοναξιά
παλιάς Ζωής που ζούσα,
θυμάμαι έντονα χτυπούσε η καρδιά...
με τόλμη αγαπούσα...
Και τώρα πέθανα
στα χώματα,
και μια γυναίκα κυνυγούσα...
λες κ'είμαι άσκημος...χαζός...
λες και την Αγαπούσα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.