Κολλώδης ουσία…
Μια αίσθηση γλυκιά σαν αμαρτία
Κι όλο κάνω να ξεφύγω
Μα του μυαλού μου το αδιέξοδο ανοίγω
Και πλέκω, πλέκω τον ιστό
Να γεμίσω του εαυτού μου το κενό
Με χέρια ελεύθερα πηγαίνω
Μα με σκέψη φυλακή να παραμένω
Βουλιάζω σε νερά ραντισμένα
Με χρώματα και φως ζωγραφισμένα
Πλέω σαν ακυβέρνητο καράβι
Με την πλάτη γυρισμένη στο σκοτάδι
Κι αν κάποτε το μετανιώσω
Το χέρι στην καρδιά μου θε να νιώσω
Να μου απαντήσει εκείνη χωρίς φόβο
Πως έλυσα της ζωής τον κόμπο
Πηγή: http://wchimes.blogspot.gr/2012/09/blog-post_18.html?spref=fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.