Τόση ομορφιά που έχει αυτή η γη…
και των χειλιών το πρώτο αντάμωμα ζητά
κάτω από παραθύρια του ονείρου φιλικά,
στο πέταγμα των χελιδονιών την ξεγνοιασιά.
Τόση ομορφιά που αυτή η γη κρατά
μες στα φυλλώματα που ίσκιο δίνουν
κι εκεί ένας άνθρωπος πονά,
Ήλιε μου, που μοίρασες το δάκρυ
στης πρωινής αυγής το μονοπάτι,
μια σκέψη έρχεται που σε οδηγεί μακριά
πάνω στων αγγέλων τα φτερά:
«Αφήσου στης ψυχής σου τα ταξίδια
και πήγαινε στις γειτονιές που μαραθήκαν τα λουλούδια,
πήγαινε στις καρδιές που είχαν ποθήσει
να δώσουν στις ζωές τους των ονείρων τις αυλές
κι όσα από εκείνα θάφτηκαν βαθιά στο χώμα
με των χειλιών το ξεβαμμένο κοκκινάδι,
τα μάτια τους που υπόφεραν θα χρωματίσουν με αγάπη,
δεν την αντέχουν άλλη σιωπή στου ουρανού τα πλάτη.
Η θάλασσα μάς ξεγελά μ’ ένα μικρό σημάδι
απ’ της ευτυχίας τον ανθό που έχει κρυμμένο πειρασμό
και πνίγει με πείσμα των ερώτων τις πληγές
μέσα στων γλάρων τις ολόγιομες αγκαλιές».
Πηγή: http://parathyrostaoneira.blogspot.gr/2012/09/blog-post_12.html?spref=fb
Πηγή: http://parathyrostaoneira.blogspot.gr/2012/09/blog-post_12.html?spref=fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.