Κάθε που κουτσαίνει η αγάπη
Κάθε που κουτσαίνει η αγάπη
κεντώ μια βελονιά στην απουσία σου
κι ύστερα, κωπηλατώ στα ορμητικά νερά της,
κουρελιασμένη.
Κάθε που κουτσαίνει η αγάπη
τρυγώ απ' το κεντρί της καρτερίας
και υπνωτίζομαι πάνω στη φτερούγα της
με το βραχνό ψαλμό της προσευχής μου.
Κάθε που κουτσαίνει η αγάπη
δένω τις πληγές της
με τη φροντίδα μιας μητέρας.
Χαϊδεύω τους πόνους της,
σκουπίζω τα χείλη της
απ' το ψέμα που καταβρόχθισε,
πίνω στην υγειά της μελλοθάνατης αίγλης της
και της ανάβω το καντήλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.