Ιρλανδία
Δε μετρησαμε το υψος της βροχης..
Μονο..στις γεφυρες σταθηκαμε,
Το γκριζο ποταμι κοιταζοντας
Και την παλιρροια παρακολουθησαμε
Όπως ερχοταν κυματιστη..κιτρινοπρασινη,…
…οπως αρρωστια που απλωνει ,πηχτη και κρυα,
…μεμβρανες αντι για χερια…
Θα ακουμπησω στα κοκκινα λερα και μαυρισμενα τουβλα
..ενα λοχ ξεσκεπαστο ειμαι..
Με μαυρα υγρα βραχια
Λασπη και πρασινη τουνδρα
Ένα λοχ την ωρα της αμπωτης..
Περιμενω τα χρονια να με σκεπασουν….
Θα ξεκρεμασω υστερα τις .κουρτινες,απ τους καθρεφτες,
…που το σκληρο τους φως θα ημερεψει,
Και θα σταθουμε
Με συγκαταβαση να αντικρυσουμε.
..τα χερια και το βαθος των ματιων μας…
Αλοιμονο!..
Ο χορος θα ικετεψει..
Κι η μοιρα μας σ’ένα βαθυ γαλαζιο ουρανο
Στο μεσο της νυκτος..
,,θα εκραγει σαν πυροτεχνημα….
Ένα ολοχρυσο λειψο φεγγαρι κρεμασα στ’αυτι μου..
Περιπλανωμαι..
Στις γειτονιες του κοσμου
Άλλος κουρνιαζει στο λικνο μου
Πουλια ακουω κατω στο ποταμι
Και μια υλακη με ξυπνα .
..απο ληθαργο
Παντου είναι το σπιτι μου..
Στα περιθωρια των ανοιχτων δρομων
Στις σκοτεινες παμπ υγρων παλιων κτιριων
Εφτασα ως εδώ ,ακολουθωντας το καραβι
Από τον ωκεανο στο λιμανι
Κι απ’το λιμανι στο ποταμι
Κι απ’το παταμι ,μεσα απ’ τα θολα καναλια ως εδώ.
Αναμεσα σε πικραλιδες και βατους…
Καπου ενας βομβος.. η μοναξια..η ελευθερια
Ενας γλαρος..μια μαντεψια…ένα σημαδι….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.