Άθλια τα σπίτια
Άθλια τα σοκάκια
Φρούριο η καρδιά
Σε τούτη τη γειτονιά
Οι δρόμοι είναι ίδιοι
Παλιοί χαλασμένοι
Τα σπίτια διαφορετικά
Οι άνθρωποι αλλαγμένοι
Κοιτώ τα κάγκελα
Μα δεν είναι φυλακή
Κοιτώ τα κάγκελα
Είναι σχολείου αυλή
Εκεί τρεμοπαίζουν οι ζωές
Για να καρφωθούν στο χτες
Αγώνας είναι η ζωή
Που τον μαθαίνεις από παιδί
Πριν βγουν τα μουστάκια
Πληγές φυτρώνουν στο σώμα
Χάνεται απ’ τα μάτια το χρώμα
Κάποιος σπαρταρά στο χώμα
Ισορροπία σε μια κλωστή
Αρχή και τέλος μαζί
Σαν αύριο ξημερώσει
Η αυλή θα ‘ναι φυλακή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.