Μύηση
Στην εκκινηση ετοιμη να ταξιδεψω
Στη μητρα της μανας μου ξυπνω
Ανυπομονω ν,αναδυθω ..
..στο Φως.
Μαυρο στο μαυρο.Η βεβαιοτης
Ο,τι αγγιξει θα πονεσει
Κι ο,τι πονεσει θ,αφυπνιστει
ΟΔΗΓΗΣΕ ΜΕ
Από την αρχη
Από τη μεσημβρια στην ανατολη
Κι απ το βορρα στη δυση
Την εμπιστοσυνη στον ανθρωπο ..ανακτω
Μες στο σκοταδι θ,αναβλεψω.
Από το θανατο που απλωθηκε στη ζωη μου σαν οξυ
Να λυτρωθω..
Ειμαι λευκη..ειμαι σκοτεινη..ειμαι φλεγομενη..
Εναστρη σαν τη νυχτα,σερνω τους πεπλους μου σαν την
αυγη…
Σιγω σαν την εσπερα
Αρχεγονες δυναμεις με παρασυρουν..
Αιμα με αιμα,χερι με χερι,μυστηρια και τελετες
Φτανουν εδώ μεσα απ το αρχαιο κυτταρο..εξαγνιζοντας με
Τραβω το βλεμμα σαν κιμωλια ένα γυρω
Και πετω το αγκιστρι εντος μου
Αιωρουμαι τωρα αναμεσα σε ψηλα χορτα
Σταιεραβραχια των δελφων
Με φυλλα δαφνης αναμεσαστα δοντια
Στη μανα γη αναθηματα καιω…
Καταδυομαι στα υδατα της στυγος
Κι ο ανεμος γλυκα στυφος απ τη μερια της θαλασσας
Στεγνωνει στο δερμα την Αθανασια.
Η ελπιδα είναι πορφυρη …η φλογα αορατη
Κι εγω τυφλη,ακινητη δεμενη στο βωμο
Δεν περιμενω τιποτα
Εξον απ την Αρτεμιδα..
Να μ ανταλλαξει…με Ελαφι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.