Κάποιες φορές, γυρνάμε πίσω …ρίχνουμε μια φευγαλέα ματιά, και
όλη μας η ζωή περνάει από μπροστά μας, κάποιες πάλι, κλείνουμε τα μάτια προσπαθώντας να μην θυμόμαστε, να μην νιώθουμε, να μην ζούμε…..
... Όλα όμως..προχωράνε, τρέχουν, και αναγκαστικά μας κουνάνε, άλλοτε σαν τυφώνας που στο πέρασμά του δεν αφήνει τίποτα ζωντανό, και άλλοτε σαν μια δροσιά, που μόλις φύγει δεν την θυμόμαστε καν….
Εσύ όμως……
Δημιούργησες αναταραχή … σε έναν νεκρό τόπο… εμφάνισες τον ήλιο.. σε έναν συννεφιασμένο ουρανό…. έφερες ζεστασιά σε έναν χειμώνα… και συγχρόνως… με το άκουσμα της φωνής σου και μόνο…. κατάφερες και άλλαξες αυτόματα τις εποχές…
Ετσι απλά… ο χειμώνας ..έγινε άνοιξη..και η άνοιξη ..καλοκαίρι…..
Και όταν όλα πάλι κάνουν τον κύκλο τους και προσπεράσουν…εγώ…. θα προσπαθήσω να κρατήσω βαθιά μέσα μου αυτό το «καλοκαίρι» … που γέμισε την ψυχή μου με χρώματα… και μεταμόρφωσε τα πάντα γύρω μου…
….. ποιος Θεός …θα βάλει σε σειρά πάλι τις εποχές ….;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.