Kαμιά φορά, τα λόγια είναι τόσο φτωχά..τόσα μικρά..
Με τα μάτια σου μόνο, θέλω να μου μιλάς, να με τυραννάς..
Με την αναπνοή σου να με διαπερνάς..
... Με τις άκρες των δαχτύλων σου να με σκορπάς..
Κι όταν όλα αυτά δεν θα φτάνουν πιά,
να με σκεπάζεις με το κορμί σου..
Να με πνίγεις με την σιωπή σου..
Να γίνεσαι το αίμα μου, η ίδια η μορφή μου..
Κι όταν..ούτε όλα αυτά θα μας χωράνε πιά..
Κι όταν ο ίδιος ο θάνατος θα μισήσει την δική του μοναξιά..
Θα ευχηθούμε στον ουρανό εκεί ψηλά,
Να μας πάρει κοντά στα αστέρια και στου ήλιου την φωτιά..
Μέσα στης βροχής την δροσιά..
Αλλά και εκεί, τα λόγια μας θα είναι πάλι περιττά..
Γιατί θα σε κοιτώ και θα με κοιτάς,
γιατί ο έρωτάς μας, υπεράνω Θεών και δαιμόνων..
Ο έρωτάς μας επίγειος και ουράνιος..
Ο έρωτάς μας αθάνατος.. έχει να πει πολλά,
κι ας τρέφεται μόνο με μιά μας ματιά..
Μη μιλάς ..απλά κοίτα με ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.