Καιω τις ακρες των φτερων μου
Θελω ναμαι σιγουρη πως δεν θα φυγω
Καιω τις ακρες των δαχτυλων μου
Θελω να σε πιστεψω χωρις να ψηλαφισω τις ουλες σου
Σβηνω τα ματια μου
Θελω να σε γνωρισει μοναχη η καρδια μου…
……………………………………………..
Η κουβεντα ετρεξε
Από στομα σε στομα
Κατακερματιστηκε αναμεσα
Σε καταλευκες οδοντοστοιχιες
Ζυμωθηκε σε υγρα στοματα
Και εκφορηθηκε από ομορφα χειλη
…μα η αληθεια… η αληθεια..
Δεν εκχυλιστηκε..
Εγινε σβωλος
Και κατεποθη…
………………………………………….
Είναι συλλαβες
Βγαλμενες απ`την αντηχηση της μοναξιας
Στο αδειανο δωματιο..
Είναι το αποτυπωμα του ερωτα
Καθως σπαρασσεται
Αποθησαυριζοντας οδυνη
Είναι η τραγικοτητα του ονειρου
Όταν αρκειται στο μικρο,
Που τσακιζεται προσπαθωντας
Να πλαγιοκοπησει ..
Τον ογκο του μεγαλου….
Είναι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.