.jpg)
Ο νεαρός στρατιώτης, βαριά πληγωμένος, ολομόναχος σε ένα πεδίο μάχης γεμάτο νεκρούς, ακούμπησε με κόπο το ματωμένο χέρι του πάνω στην ετοιμοθάνατη καρδιά του. Από τα μάτια του έτρεχαν πικρά δάκρυα. "Σε ικετεύω", την παρακάλεσε, "απάλλαξέ με από ένα μαρτυρικό θάνατο και σταμάτα να χτυπάς".
Η ώρα περνούσε και η φωνή του έχανε τη δύναμή της. "Δε θα ζήσω", της είπε σα να μιλούσε σε μια γυναίκα, "αλλά ακόμα και να ζούσα, θα ήμουν ανάπηρος. Και πως να ζήσει ένας νέος άνθρωπος δίχως μάτια και δίχως πόδια. Καμιά γυναίκα δε θα μ΄αγαπήσει, και όλοι θα με δείχνουν με το δάχτυλο. θα λένε, να ο ανάπηρος, και θα είναι σα να πεθαίνω κι από λίγο κάθε φορά. Ποιός μπορεί να ζήσει χωρίς αγάπη; Γι΄αυτό σε ικετεύω, σταμάτα να χτυπάς".
Η καρδιά του, που τον άκουγε, ένιωσε τον αφόρητο πόνο του και δάκρυσε. Έπειτα, τον συμπόνεσε και τον άφησε να πεθάνει.
Πηγή: http://ntinakitsou.psichogios.gr/#!/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.