Το σώμα φωνάζει, ζητά απεγνωσμένα το βλέμμα που θα απομακρύνει τη φθορά. Τόσα χρόνια,τόσες μέρες, τόσες ώρες, αγνόησα τη σπίθα δεν άφησα να με κάψει αυτή η γλυκιά φωτιά που γίνεται τραγούδι, ποιήμα,ΕΠΟΣ.!
Τώρα τα χρόνια άγγιξαν τα δυο πρόσωπά μας, τα μέλη του κορμιού τρέμουν απ'την απελπισία. Δεν γεύτηκαν το νερό από τα χέρια της Αφροδίτης. Αφέθηκαν στη μουσική του Άδη και το κάλεσμα τώρα είναι για έναν τόπο άπιαστο, μυρωδάτο και σωστό. Ίσως πάνω το σώμα συναντήσει το πρόσωπο που λαχταρά. Τότε σίγουρα θα σταματήσει να φωνάζει.
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα. Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη. Ευχαριστούμε πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.