Τρύπησες τα φεγγάρια και τα κάνεις σκουλαρίκια σου
Δίπλα στην θάλασσα σου λένε τόσα τα γερμένα αρμυρίκια
Οι άγγελοι που σε διδάξανε ανάγνωση αποκοιμήθηκαν
Κι όταν ξημέρωσε ο ουρανός είχες στα μάτια σου μια λάμψη από θρύλους των ερωτευμένων.
Εγώ που άγγιξα τα χείλια μου στα χείλια σου
Ξέρω πως καίγονταν απ’ το μαράζι το κορμί σου
Τώρα ανέβα όλες τις σκάλες της κρυφής που μας μαγεύει μουσικής
Εγώ θα σ’ αγαπώ και μην σε μέλει τι θα πουν και τι θα κάνουνε οι άλλοι..
Γράψε το πάθος σου σε μια σελίδα τ’ ουρανού που πια γαλάνισε
Τίναξε το σεντόνι του για να ξυπνήσουν τα πολλά πουλιά του
Εκεί που πάμε και οι δυο είναι μια άγνωστη παράγραφος
Που οι εγωισμοί μας όσο και να μεγαλώσουν δεν μετράνε.
Και άσε μια στιγμή να μας σκεπάσει αυτή η σιγαλιά
Που εσύ μ’ εμένα εγώ μ’ εσένα για τον έρωτα θα ζούμε
Καθώς για την ζωή που όλοι φοβόμαστε θα κάνουμε όνειρα ανεκπλήρωτα
Και θα στεκόμαστε στον ίδιο δύσκολο που γέμει στίχους όχθο….
29.1.2012
http://stratisparelis.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.