με τα μαβιά της κύματα.
Στέλνει το αγριεμένο της φιλί
κι ο ουρανός ο σκοτεινός
πάει ν’ ανοίξει μια πληγή
στη μνήμη που επέστρεψε εκεί.
Νησί του έρωτα και των ανέμων,
νησί της θαλασσοταραχής
όπου οι αύρες στα βράχια σου φωλιάζουν,
οι γλάροι τ’ όνομά σου ψάλλουν...
Αχ, το βελουδένιο σου κορμί
πώς απλωνόταν σαν σημαία των ονείρων!
Ας δόθηκες στον ύμνο των ψιθύρων,
ας στράγγιξες του ήλιου τις αχτίνες
κι ας πήρες απ’ τα σύννεφα τη λαχτάρα της βροχής.
Εδώ, σ’ αυτή τη γη πόθησες τον τέλειο έρωτα,
ας γέλαγε ο ουρανός με αστραπές
και σου ’στελνε η θάλασσα
το αγριεμένο της φιλί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο ιστολόγιο μας μπορεί να καθυστερεί να ανοίξει όμως ανοίγει. Αυτό θα διαρκέσει για πολύ λίγο ακόμα.
Σας παρακαλούμε τα σχόλια να γίνονται στα Ελληνικά και όχι στα γκριγκλις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα ορθογραφικά λάθη. Επίσης καλό θα ήταν τα σχόλια σας να είναι ανάλογα με το επίπεδο και την θεματολογία του ιστολογίου μας. Γενικότερα δεν λογοκρίνουμε κανένα σχόλιο όμως η θέση μας να είναι τα σχόλια εντός του επιπέδου του blog μας είναι απόλυτη.
Ευχαριστούμε πολύ.