Το πέλαγος χανόταν
μακριά πιο πίσω
κι από τις ανυπόστατες υποψίες
πιο μακριά
Όσο άντεχε το μάτι του
κρεμόταν το πελαγίσιο
μπλε της αυτάρκειας
κι ερχόταν σιγά – σιγά
κι έμπαινε μέσα του
από τ’ απότομα ακρωτήρια των δαχτύλων
από τις λεπτές μεμβράνες της επιθυμίας
ακόμα κι από τους στεγανούς βολβούς των οφθαλμών του
απομεσήμερο
ο ουρανός με το πέλαγο
ενώνονταν με μια γραμμή χαμόγελο
τόσο μπλε κι ούτε μια σταγόνα
για την αιώνια δίψα του
Πηγή:http://dimitriosgogas.blogspot.com/2012/05/blog-post_5778.html
Great Blog..Your Point of View is Good and informative..
ΑπάντησηΔιαγραφήEcommerce Web Designing Company
Joomla Web Development Company
Magento Web Design Company