tag:blogger.com,1999:blog-1804447146182372222.post9207499099127087157..comments2024-03-13T21:22:59.939+02:00Comments on Ποίηση και Λογοτεχνία: Το πόκερ - Στέλιος ΦραγκάκηςΚαλικάριοςhttp://www.blogger.com/profile/16698114074936199942noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-1804447146182372222.post-43784525526505566222016-10-07T10:39:44.187+03:002016-10-07T10:39:44.187+03:00ΕΛΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ!...
Όταν φωτά τ’ ασημαστέρι, κει π’...ΕΛΑ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ!...<br /><br />Όταν φωτά τ’ ασημαστέρι, κει π’ ανταλλάζουνε φιλί<br />με τα μελιά φλογάτα χείλη ο Νότος κι η Ανατολή,<br />και το απέραντο γαλάζιο σμίγει το χρώμα τ’ ουρανού<br />σαν η καρδιά σ’ αποθυμάει στη μοναξιά του πρωινού,<br />Έλα κοντά μου, αχ, έρωτα μου<br />να ξελογιάσουμε το νου,<br />όταν το ’λιόφωτο ζαφείρι<br />η μάγια Πούλια, έχει γείρει<br />στην αγκαλιά τ’ Αυγερινού!…<br /><br />Όταν το κύμα ανάρια πλέκει με ηλιαχτίδες χρυσαφιές<br />άσπρες δαντέλες στ’ ακρογιάλι και τις απλώνει ζωγραφιές<br />τότες που οι ασημιές σταγόνες γίνονται μια ηλιοβροχή,<br />άχνες χρυσές σ’ ουράνιο τόξο και εξαγνίζεται η ψυχή, <br />Έλα κοντά μου, αχ, έρωτα μου,<br />να ξελογιάσουμε το νου<br />όταν το ’λιόφωτο ζαφείρι<br />η μάγια Πούλια θα ’χει γείρει<br />στην αγκαλιά τ’ Αυγερινού!…<br /><br />όταν η Πλειάδα πάει να σβήσει,π’ ακούγεται η γλυκολαλιά<br />των αηδονιών που ζευγαρώνουν στου πρωινού τη σιγαλιά,<br />που των ηλιότροπων τα χείλη ζητούν του ήλιου το φιλί<br />κι οι ανεμώνες στρώνουν πάλι στον έρωτ’ άλικο χαλί, <br /><br />Έλα κοντά μου, αχ, έρωτα μου<br />να ξελογιάσουμε το νου,<br />όταν το ’λιόφωτο ζαφείρι<br />η μάγια Πούλια, έχει γείρει<br />στην αγκαλιά τ’ Αυγερινού!…<br />Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/07223938744396602745noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1804447146182372222.post-25238382008775047412016-10-07T10:28:32.617+03:002016-10-07T10:28:32.617+03:00Το e-mail μου είναι ΤΩΡΑ frag1933@gmail.com
ΠΑΡΑΚ...Το e-mail μου είναι ΤΩΡΑ frag1933@gmail.com <br />ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ<br /> <br /><br /> ΒΡΑΔΙΑ ΣΠΑΡΜΕΝΗ ΟΝΕΙΡΑ<br /><br />Βραδιά σπαρμένη όνειρα κι εσύ στ’ ακροθαλάσσι<br />ξανθό κρασί της θύμησης στο φεγγαριού το τάσι<br />που σ’ έβαλε στ’ απόβραδο η θύμηση και πάλι<br />σε κούπα από γιούσουρι κι απ’ άλικο κοράλλι<br />που στράγγισα απ’ το στόμα σου <br />με αγκαλιά το σώμα σου<br /><br />Βραδιά σπαρμένη όνειρα, βραδιά σπαρμένη μάγια<br />μενεξεδιά γαρούφαλλα, κρινάκια και μουράγια<br />όταν ο Μπάτης άνεμος το θαλασσί σεντόνι<br />απ’ άκρη σ’ άκρη του γιαλού αρχίνησε ν’ απλώνει<br />θάρρεψα σ’ είδα πλάι μου<br />γερμένη στην αγκάλη μου Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/07223938744396602745noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1804447146182372222.post-44167261874949958292015-03-22T11:07:46.842+02:002015-03-22T11:07:46.842+02:00Οι Φίλες/Φίλοι που επιθυμούν να στέλνουν τα έργα τ...Οι Φίλες/Φίλοι που επιθυμούν να στέλνουν τα έργα τους (Λογοτεχνικού Περιεχομένου) προς δημοσίευση μπορούν να τα αποστέλλουν στα e-mails : stfra2@gmail.com ΑΝΕΜΟΣhttps://www.blogger.com/profile/17711857586210894004noreply@blogger.com